Integracja

INTEGRACJA W SZKOLE

Kształcenie integracyjne polega na organizacji wspólnego kształcenia dzieci i młodzieży zdrowych z dziećmi i młodzieżą o specjalnych potrzebach edukacyjnych (niepełnosprawnych ruchowo, niedowidzących, słabosłyszących, niepełnosprawnych intelektualnie, z autyzmem, w tym z Zespołem Aspergera, z niepełnosprawnością sprzężoną).

1. Uczniowie niepełnosprawnizyskują możliwość nauki w zwykłej szkole, nawiązania przyjaźni ze sprawnymi rówieśnikami, zdobycia doświadczeń w naturalnym środowisku szkolnym, uczą się akceptować swoją inność i radzić sobie z trudnościami codziennego życia. Wspólne przebywanie ze sprawnymi rówieśnikami daje motywację do pokonywania barier.
2. Uczniowie sprawnizyskują możliwość nauki i zabawy z niepełnosprawnymi rówieśnikami, uczą się akceptacji cudzej i własnej inności, wrażliwości, empatii, sposobów pomocy niepełnosprawnym i dostrzegania w niepełnosprawnych ich zalet i walorów. Uczą się od niepełnosprawnych kolegów wytrwałości, cierpliwości, szacunku do życie i poszanowania zdrowia.
3. Nauczycielewzbogacają swój warsztat szukając rozwiązań w pracy z uczniem niepełnosprawnym, zdobywają nowe doświadczenia, stają się wrażliwszymi, cierpliwszymi i bardziej wyrozumiałymi ludźmi.
4. Rodziceuczniów zarówno jednych jak i drugich mają szansę poznania wzajemnie swoich problemów, radości i smutków. Zyskują większą wrażliwość na cudze potrzeby i akceptację cudzej inności.

ORGANIZACJA PRACY W KLASACH INTEGRACYJNYCH:

1. W klasie integracyjnej realizowany jest taki sam program nauczania szkoły masowej, jak w każdej innej, równoległej klasie, realizuje się tu podstawę programową kształcenia ogólnego. Uczniowie pracują w oparciu o obowiązujące w szkole podręczniki. Ilość godzin dydaktycznych jest taka sama, jak w pozostałych klasach na danym poziomie edukacyjnym.
2. W przypadku dzieci niepełnosprawnych rozkład tego programu jest odpowiednio przygotowany oraz na bieżąco modyfikowany. W ten sposób realizowane treści są dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości dzieci niepełnosprawnych.
3. W nauczaniu integracyjnym wszyscy uczniowie pracują na lekcji opierając się na tym samym temacie, ale w stopniu zależnym od własnych możliwości intelektualnych, współtworząc tę samą jednostkę lekcyjną.
4. Liczba uczniów w klasie integracyjnej wynosi od 15 do 20, w tym 3 do 5 uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.
5. W klasie integracyjnej pracuje dwóch pedagogów – nauczyciel przedmiotu i nauczyciel ze specjalnym przygotowanie pedagogicznym, tzw. nauczyciel współorganizujący pracą nauczyciela.
6. Uczniowie z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego mają dodatkowe zajęcia w zależności od zaleceń w orzeczeniu. Proces nauczania i wychowania uczniów niepełnosprawnych oraz zdrowych z określonymi dysfunkcjami wspierają formy:
   • zajęcia rewalidacyjne,
   • zajęcia korekcyjno-kompensacyjne,
   • logopedyczne,
   • zajęcia z pedagogiem, psychologiem.

SYSTEM OCENIANIA W KLASACH INTEGRACYJNYCH:

1. System oceniania w klasach integracyjnych jest spójny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania.
2. Nauczyciele uczący w klasach integracyjnych są zobowiązani do dostosowania wymagań edukacyjnych do możliwości ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się lub deficyty rozwojowe, uniemożliwiające sprostanie wymaganiom, wynikającym z programu nauczania.
3. Oceniając uczniów z orzeczeniami nauczyciele uwzględniają nade wszystko postępy poszczególnych uczniów oraz biorą pod uwagę wkładany wysiłek i stopień wywiązywania się z obowiązków szkolnych.

KWALIFIKACJE UCZNIÓW DO KLAS INTEGRACYJNYCH:

Do klas integracyjnych przyjmuje się dzieci zdrowe i niepełnosprawne z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, na wniosek rodziców, prawnych opiekunów.

DLACZEGO WARTO WYBRAĆ KLASĘ INTEGRACYJNĄ?

Wybór odpowiedniej klasy to niezwykle trudna decyzja dla wszystkich rodziców. Niewątpliwymi zaletami kształcenia integracyjnego są:

• zaspokojenie indywidualnych potrzeb społecznych i edukacyjnych każdego dziecka,
• dostosowanie wymagań do indywidualnych możliwości dziecka,
• zapewnienie każdemu dziecku poczucia bezpieczeństwa i akceptacji,
• kształtowanie pozytywnych cech osobowości,
• kształtowanie samodzielności uczniów niepełnosprawnych,
• przygotowanie dzieci niepełnosprawnych do życia w społeczeństwie,
• rozwój pozytywnych postawy i więzi psychospołeczne tj. tolerancji, życzliwości, chęci niesienia pomocy, ufności, zaradności, wiary w to, że wszyscy ludzie mają takie same prawa
• opieka dwóch pedagogów,
• mała liczebność klasy,
• kontakt dzieci zdrowych z ich niepełnosprawnymi kolegami wzmacniający poczucie tolerancji dla cudzej odmienności i niedoskonałości,
• zanik niezdrowej rywalizacji.